هستم ولی گاهی سرم خیلی شلوغه.
زندگی هدفمندی توی دنیای واقعی دارم و این جلوی فعالیتم در مجازی رو می‌گیره.
*احساس افتخار؟ آره چرا که نه.*
فقط منم که واقعا می‌دونم از کجا به کجا رسیدم.

- - - - - -

فعلا راه ارتباطی‌‌ای جهت ارتباط گرفتن نمی‌ذارم. شاید بعدا.
متاسفانه یا خوشبختانه(؟!) آدم حساسی‌ام و علاقه‌ای ندارم هر حرف و نظری رو بشنوم.
*دنبال آدم‌های همیشگی‌ام؟ بله. آدم‌هایی که به جای پرسیدن چیزهای بدیهی فکرهای بزرگی توی سرشونه که واقع‌گرایانه‌ان. تلاشگرند. بزرگند.انسان‌های آزادی‌اند.*

- گاهی عمیقا احساس تنهایی می‌کنم -

- - - - - -

دنبال کردن مطالب این صفحه توجه و علاقه‌مندی شخصی‌تون رو می‌رسونه.

در مورد خودم و اونچه که می‌خونم و می‌فهمم می‌خوام بنویسم.